Idziesz do więzienia!

Alcatraz to jedno z bardziej klimatycznych miejsc w Stanach. Chyba każdy na którymś etapie swojego życia w mniejszym lub większym stopniu zafascynowany był historiami o wrogach publicznych (zawsze w nienagannie skrojonych garniturach) i złotych gangsterskich latach pierwszej połowy dwudziestego stulecia.
Żeby było zabawnie, to chyba właśnie Alcatraz, czyli wyspa-więzienie o zaostrzonym rygorze jest miejscem, w którym będziemy najbliżej tych wszystkich ludzi;)

Zacznijmy od tego, że dostać się na wyspę nie jest łatwo nawet teraz;) Tylko jeden przewoźnik obsługuje tą trasę (Alcatraz Cruises, strona www TU, bilet dla jednej osoby kosztuje 30$) i bilety trzeba rezerwować z co najmniej dwutygodniowym wyprzedzeniem. Byliśmy święcie przekonani, że nasz prom odpływa o 12.30, o 12.05 byliśmy już w porcie. Wyobraźcie sobie, jacy byliśmy na siebie źli, gdy okazało się, że jednak mieliśmy odpłynąć o 12! Na szczęście organizatorzy przewidzieli taka sytuację i stworzyli kolejkę rezerwową, z której 'dopychają' kolejne kursy roztargnionymi turystami, którzy przegapili swój rejs. Mimo, że czekaliśmy tylko godzinę, polecam przychodzenie na czas;)

Już sama podróż na wyspę jest niesłychanie przyjemna. Z jednej strony widać San Francisco z tłoczną przystanią i Coit Tower w tle, z drugiej zaś strony samotna, skalista i nieprzystępna wyspa, również jednak malownicza.

Wyspa idealnie nadawała się na więzienie i nawet przyroda utwierdzała nas mocno w tym przekonaniu.
Ledwo odbiliśmy od brzegu a już odczuliśmy przenikliwy mocny wiatr, który podobnie jak silne prądy morskie powodował, że ucieczka wpław czy nawet zwykłą łodzią nie miała wielkich szans powodzenia.

Przypadkowo podsłuchana strażnik parku (wyspa Alcatraz to teraz teraz Park Narodowy) opowiadała, że nie było lepszego sposobu na ukaranie przestępców opływających w luksusie i prowadzących bujne hulaszcze życie buzujące adrenaliną niż umieszczenie ich w śmiertelnie nudnym miejscu przepełnionym rutyną. Trudno się nie zgodzić. Dodatkową torturą na pewno była dla nich bliskość miasta, San Francisco było przecież na wyciągnięcie ręki i w pogodne dni hałasy miasta i życia na wolności dochodziły do skazańców.

Ale od początku. Na wyspie działo się sporo, zanim założono tam więzienie. Ze względu na strategiczne położenie na wyspie zbudowano fort broniący dostępu do coraz większego z powodu gorączki złota San Francisco. Spory ruch morski wymógł również utworzenie tu pierwszej w Stanach latarni morskiej.
Sławetne więzienie założono dopiero w 1934 roku. Od razu budziło sporo kontrowersji ze swoimi zasadami maksimum bezpieczeństwa - minimum przywilejów. Na skalistą wyspę wysyłano tylko najgroźniejszych przestępców a każdego z nich strzegło 3 strażników. Cele były malutkie, jednoosobowe. Życie na wyspie określał zbiór zasad, w których najsłynniejsza i najlepiej charakteryzująca 'ducha' Alcatraz, zasada nr 5 mówiła: "Należy ci się jedzenie, ubranie, schronienie i opieka medyczna. Wszystko inne to przywilej".

Do najsłynniejszych więźniów należał z pewnością Al Capone. Co ciekawe, ten gangster spisywał się w więzieniu wzorowo! Do tego stopnia, że odmówił udziału w buntu więźniów (zapewne licząc na przeniesienie do innego zakładu za dobre zachowanie), czym zaskarbił sobie brak sympatii współwięźniów i w efekcie był najczęściej bitym i przenoszonym do izolatki więźniem.

Więzienie zamknięto w 1963 roku. Oficjalnym powodem były zwiększone koszty utrzymania infrastruktury więziennej, jednak gwoździem do trumny okazała się ucieczka 3 więźniów, którzy metalowymi łyżeczkami wydłubali betonową kratkę i wydostali się z cel szybem wentylacyjnym. Do dziś nie wiadomo, czy ucieczka zakończyła się sukcesem. Oficjalne śledztwo ciągle trwa, zamknięte zostanie dopiero w dniu 99 urodzin najmłodszego uciekiniera.

Nigdy nie sądziłam, że to powiem, ale dobrze się w tym więzieniu bawiłam;) Każdy turysta dostaje audio przewodnik, który prowadzi go po całym kompleksie informując o roli mijanych pomieszczeń lub opowiadając przeróżne ciekawostki. Historia Alcatraz jest bardzo interesująca. Zdecydowanie polecam zwiedzanie wyspy! Akurat podczas naszego pobytu w sklepie z pamiątkami zorganizowano spotkanie z jednym z byłych więźniów, który wydał swoją książkę a teraz ją chyba promował (?). Starszy pan z aparatem tlenowym ledwo zipał. Zadumałam się przez chwilkę nad losem złoczyńcy a obecnie celebryty. Takie rzeczy tylko w Stanach! (no dobra, nie tylko)

Co ciekawe, zamknięcie więzienia to nie koniec historii Alcatraz. Mało kto wie, że w latach 69-70 wyspa znajdowała się pod okupacją Indian! Natywni Amerykanie zajęli wyspę jako akt protestu przeciwko okrajaniu ich praw przez rząd amerykański. Ze względu na brak elektryczności i kanalizacji, życie na wyspie nie było łatwe i Indianie dość szybko musieli zrezygnować z planów całkowitego przejęcia wyspy, wywalczyli jednak pewne prawa chroniące ich plemiona. Do dziś dzień pozostały ślady po tamtym okresie w postaci wielkich graffiti na zbiorniku wodnym czy budynkach.

Od roku 1970 terytorium wyspy objęte jest ochroną jako Park Narodowy, w którym można nacieszyć oczy przepięknymi kwiatami i potorturować nos niesamowitą ilością mew, które rozmnażają się i wysiadują młode w fetorze swoich odchodów.
Mew nie lubię, całą resztę polecam!

Zdjęcia (10)

Komentarze (4)