2012
20
sie
Spotkanie po latach
Chorwacja, Split
Przejechano 1737 km
W Splicie byłam po raz pierwszy 10 lat temu. Szmat czasu. Pamiętam, jaka zachwycona byłam Pałacem Dioklecjana (obiekt ten wpisany jest na listę UNESCO) i faktem, że chodzę po mieście, które 'widziało' i 'przeżyło' tyle niesamowitych historii.
Pamiętam, że czułam się mała, chodząc po budynkach z V w., pamiętających stare czasy i upadki mocarstw. Wtedy to było niesamowite doświadczenie.
Dlatego właśnie Split znów znalazł się na naszej trasie, koniecznie chciałam pokazać Pawłowi to miasto.
Z bólem przyznaje, że przeżyłam rozczarowanie. Nie było zachwytu, nie było ochów i achów. Za to tłumy, tłumy, tłumy, wrzawa, pośpiech i wszędzie kolejki. Tym razem nie udało mi się znaleźć w tym miejście nic.
No, może nie do końca. Lubię wieże;) i jeśli miałabym coś polecić, to wdrapanie się na szczyt dzwonnicy w katedrze św. Dujama. Widok ze szczytu to jedno z niewielu wspomnień ze Splitu, które utkwiło w mojej pamięci.
Nie wiem, co się zmieniło. Może po prostu powinniśmy zacząć od Splitu, zamiast zostawiać go na koniec, po wszystkich wspaniałościach, które widzieliśmy do tej pory? Po Sarajewie, Dubrowniku czy Mostarze Split wypadł bledziutko. A może po prostu robimy się już zmęczeni naszym urlopem i tempem zwiedzania? A może po prostu Split wcale nie jest taki wyjątkowy i nie ma co szukać powodów, dla których nie straciłam dla niego głowy?;)
Jeśli już będziecie w tych okolicach, pojedźcie raczej do Trogiru, którego wąskie, urokliwe uliczki, niespeszna, leniwa atmosfera, mniejsze tłoki i piękne widoki ucieszą Was bardziej. 
Pamiętam, że czułam się mała, chodząc po budynkach z V w., pamiętających stare czasy i upadki mocarstw. Wtedy to było niesamowite doświadczenie.
Dlatego właśnie Split znów znalazł się na naszej trasie, koniecznie chciałam pokazać Pawłowi to miasto.
Z bólem przyznaje, że przeżyłam rozczarowanie. Nie było zachwytu, nie było ochów i achów. Za to tłumy, tłumy, tłumy, wrzawa, pośpiech i wszędzie kolejki. Tym razem nie udało mi się znaleźć w tym miejście nic.
No, może nie do końca. Lubię wieże;) i jeśli miałabym coś polecić, to wdrapanie się na szczyt dzwonnicy w katedrze św. Dujama. Widok ze szczytu to jedno z niewielu wspomnień ze Splitu, które utkwiło w mojej pamięci.
Nie wiem, co się zmieniło. Może po prostu powinniśmy zacząć od Splitu, zamiast zostawiać go na koniec, po wszystkich wspaniałościach, które widzieliśmy do tej pory? Po Sarajewie, Dubrowniku czy Mostarze Split wypadł bledziutko. A może po prostu robimy się już zmęczeni naszym urlopem i tempem zwiedzania? A może po prostu Split wcale nie jest taki wyjątkowy i nie ma co szukać powodów, dla których nie straciłam dla niego głowy?;)
Jeśli już będziecie w tych okolicach, pojedźcie raczej do Trogiru, którego wąskie, urokliwe uliczki, niespeszna, leniwa atmosfera, mniejsze tłoki i piękne widoki ucieszą Was bardziej.
Zdjęcia (3)
Komentarze (2)
marianka - 2013-04-06 11:49Śmiesznie. Nas wlaśnie po Trogirze oczarował Split swoją wrzawą i życiem. Ale może akurat trafiliśmy na lepszy dzień;)?
Chociaż rzeczywiście mówi się, że Chorwację powinno się zwiedzać od północy na południe, żeby skończyć na tych najpiękniejszych miejscach;)
Chociaż rzeczywiście mówi się, że Chorwację powinno się zwiedzać od północy na południe, żeby skończyć na tych najpiękniejszych miejscach;)
Zasoby: 
21.245 
21.748 
1.082.796 
3.423 
